Interview met Han Savelkoel

Wie is Han Savelkoel en welke korte en lange avonturen heb je beleefd?
Een gepassioneerde maar helaas niet zo getalenteerde loper met een bovengemiddelde interesse voor alles dat afwijkt van het normale. Dat niet-normale in de (ultra)loopwereld is onderwerp van een documentaire waar ik aan werk. Daarnaast bedenk ik graag nieuwe routes en loopconcepten.

Mijn eerste loopavontuur was de eerste keer dat ik met een loopschema in de hand ging hardlopen. Na twee minuten was ik bek-af en werd me pijnlijk duidelijk dat ik de conditie van een ongewassen vaatdoek had. Gelukkig ging het daarna stapsgewijs beter en kon ik binnen een jaar 10 kilometer aan een stuk lopen. En natuurlijk staken allerlei blessures de kop op, wat me deed besluiten om asfalt zo veel mogelijk te vermijden.[metaslider id=2065]

Het volgende hoogtepunt was toen ik ontdekte dat het mogelijk is om van Driebergen naar Rhenen te lopen. Ruim 30 kilometer door het bos met een minimum aan asfalt. Met Mig als aanjager en MST als platform hebben we daar later de UHT van gemaakt. Voor de eerste editie heb ik alle start-en eindtijden inclusief foto’s van de stationsklokken met de hand ingevoerd op een cms pagina van MST. Zat ik elke avond te kijken of er nieuwe deelnemers waren. Stationsklokken bekijken en op basis daar van  de gelopen tijd vaststellen, foto’s verschalen en de handel uploaden. Het jaar daarna heb ik Marc Weening gevraagd om dat te automatiseren.

Een ander hoogtepunt was van Wezep naar Arnhem en niet lang daarna de UPNL van Wezep via Arnhem en Rhenen naar Hilversum. Daar ben ik nog steeds erg trots op. 160 km van A naar B grotendeels onverhard door de natuur. Het idee is om op de langste dag van zonsopkomst tot zonsondergang te lopen. De afgelegde afstand bepaalt je eindstand. Heb ik nu twee keer georganiseerd voor een select gezelschap. Logistiek een drama, omdat alle deelnemers ergens anders eindigen en die moeten dan worden opgepikt voordat ze onderkoeld raken. Het eerste jaar (2014) liep ik zelf 107 km tot aan Rhenen en eindigde Jonathan Koutstaal op 136 km bij Austerlitz. Daar heeft hij een half uur staan blauwbekken voordat hij opgepikt werd.

Filmavonturen: 5xTDS, Going back is even worse, en alles wat onderdeel is van het grotere geheel. Het mooiste is om midden in de nacht in het pikkedonker in een onbekend bos te staan bevriezen tot het groepje lopers –vaak na uren wachten- langs komt hobbelen. Niemand weet dan nog of het echt is of een hallucinatie.
Kijk maar op mijn vimeo-kanaal en/of mijn website.

Het nieuwste avontuur is dat ik verhuisd ben. Mijn nieuwe huis staat langs de UPNL en de buurman heeft een stationsklok aan de gevel hangen. Wat wil je nog meer?

Welke dagrugzak gebruik je en wat is daar fijn aan?
Ik heb ooit een Salomon rugzakje gewonnen voor de mooiste route (voorloper van de UHT). Dat rugzakje is eigenlijk niet heel erg fijn bij het hardlopen. Daarnaast heb ik een keer een camelbak gekocht. Ook niet zo’n fijn ding, want er kan naast twee liter water -die ik nooit op maak- eigenlijk niets in. Maar ik ben te lui om iets nieuws te kopen en daarnaast vind ik al die spullen absurd duur.

Welke kleding gebruik je?
Allerlei kunststof shirtjes, een paar fleeces en een regen/windjackje. In de winter winterlopenhandschoenen, een beanie en een zelf gefabriceerde fleece kraag. Ik heb ‘s winters jaren in fijne dunne kunststof slobberbroeken van de Decathlon gelopen. Inmiddels is daar elke vorm uit, dus nu heb ik zo’n strak ding. Als het even kan loop ik in een korte (slobber)broek.

Tijdens het filmen draag ik een spijkerbroek hardloopschoenen en een jas gevuld met kunst-dons. Vreemd genoeg is het meestal stervenskoud als ik lopers volg tijdens hun avonturen.

En dan buiten slapen?
Buiten slapen is heerlijk, vooral met een heldere sterrenhemel. Met hardlopen doe ik dat nooit, want ik loop geen meerdaagse tochten. Als ik anderen tijdens hun nachtelijke avonturen volg met mijn videocamera heb ik altijd een matras en donzen slaapzak in mijn auto. Als ik tijd heb zoek ik een slaapplek zo ver mogelijk van de bewoonde wereld.

De keuken?
Tijdens het filmen ook in de auto. Gewoon een campinggas brandertje een expresso potje en een pannetje voor noodlesoup. Tijdens het lopen heb ik geen keuken maar wel altijd gedroogde abrikozen en een noodreep die maanden in mijn gordel zit tot hij ver over datum is.

Wat moet er altijd mee?
Als ik anderen volg een hele reut aan videoapparatuur waar ik dan meestal een beperkt deel van gebruik. En mijn gps. Dat is het belangrijkste apparaat.

Tips voor beginnende avonturiers?
Koop een outdoor gps en ga overal lopen waar je onbekend bent. Vermijd wedstrijden of (over)georganiseerde lopen; dat heeft niets met avontuur te maken. Als je niet weet wat er komen gaat wordt het interessant.

Wat is je absolute favoriete item?
De GPS. Die heeft me op plaatsen gebracht waar ik anders nooit zou zijn gekomen. Hardlopend, fietsend, filmend.

Vraag van Han aan zichzelf?LimburgsZwaarste
Ik stel mijn vragen graag aan degenen die ik achtervolg met mijn camera. De grote waarom vraag is daarbij leidend. Waarom doen we de dingen die we doen, wat brengt het ons en ten koste van wat. De vraag die ik mijzelf over mijn films stel is een doorlopend “waar gaat het nou eigenlijk over?”