Interview met Bart Brinkman

Wie is Bart Brinkman?
Loper, renner, ligfietser en vouwkanoër. Ik hou van ingenieuze vondsten met een klassiek karakter. Zo heb ik een voorkeur voor klassieke vouwkano’s, stoktenten zoals Erdman Schmidt en Primus en olielamp. En nieuwe dingen als ligfietsen, bodyboarden, SUP-pen. Ik probeer graag iets nieuws.

Aan welke meerdaagse trektochten bewaar je de beste herinneringen?
Vooral aan een paar tochten door Engeland en Schotland, met wildkamperen. De West Highlandway met een paar vrienden werd een verkapte kroegentocht. Maar het meest indrukwekkend was Offa’s Dike, op de grens van Engeland en Wales. Een mooi, ruig landschap, met de Black Mountains en een stuk oerbos waar ik in een druizelig motregentje tussen de hangende mossen een pad tussen de bomen zocht. Alsof je in een fantasyfilm zit, waarbij achter de volgende boom een groep elfen op je wacht. Kanoën over de Biebzra in Oost-Polen. En afgelopen jaar trailen op de Veluwe met GAAN! [metaslider id=2033]

Welke dagrugzak gebruik je en wat is daar fijn aan?
Mijn favoriet blijft toch de 10 liter DeuterAir, een minirugzakje, voor mij geschikt als trailrugzak, dan met helmnet, maar ook als woon-werk-rugzakje. Compact, licht en hij sluit goed aan. Daarnaast heb ik nog een oude gidsenrugzak, van 35 liter, die goed is voor dagtochten met mijn gezin. Daar kan ik alleen niet meer rennen, maar daar heeft de rest toch niet echt zin in.

Welke kleding gebruik je?
Een allegaartje. Functionele shirts, voordelige tights zitten ook goed. Decathlon, Perry INQ en Lidl bieden genoeg voor een voordelige basisuitrusting, ook al is die wat zwaarder en minder ademend dan van de “echte” merken. Voor de rest verslaafd aan buffs (col, muts, zweetband) en Skechers GoRun, goede schoenen voor voor- en midvoetlanders zoals ik.

Slaap je buiten?
Graag… al was het de laatste keer in het hangmattentje wel aan de koude kant. Had net te hangmatbartweinig plek om ook nog een matje mee te nemen. Normaal heb je die ook niet nodig met een hangmattentje, want voor het ligcomfort is het niet nodig. De onderkant koelt alleen sterk af. Ook met een lakenzak en een rescuedeken was de isolatie te weinig. Het werd die nacht 3 graden en dat werd dus kou lijden. Gelukkig hing ik naast de kampvuurplaats, waardoor ik de volgende ochtend snel kon opwarmen met een vuurtje en warme havermout.

Hoe ziet je keuken eruit?
Hangt van de situatie af. Thuis een brede keuken, met voldoende werkruimte voor vooral salades en hartige taarten, bij ons bekend als Bartige taarten. Op familievakantie een tweepits benzinebrander, af en toe op vuur. En solo soms met een messtin op vuur, vaker met benzinebrandertje. Belangrijker dan een brander is dat er een goed, scherp mes mee gaat.

Wat moet er altijd mee?
Dat mes dus, EHBO, vooral sporttape, water, antihistamine…..  Ik heb gemerkt dat te veel mensen eigenlijk onvoldoende voorbereid zijn om met ongelukken en ongemakken om te gaan. Ook met trailrunnen en wandelen zit een ongeluk in een klein hoekje. Blessures heb je zo, maar ook een wespensteek is erg ongemakkelijk. Vooral als je er net zoals ik, wat heftig op reageert.

Tips voor beginnende avonturiers?
Ga op avontuur in je eigen achtertuin. Avontuur is uit je comfortzone gaan, je luxe los laten, je veilige omgeving verlaten. Daarvoor hoef je niet naar de Ardennen of de Alpen. Het gaat om het loslaten en vrij maken van je oplossend vermogen. En dat kan je doen door jezelf te beperken in je mogelijkheden. Net als met improvisatietheater als bij de Lama’s, juist met extra hindernissen krijg je mooier spel. Dus ga eens een rondje rennen in het donker, pak eens een paardenpad of bekijk de stad waar je woont eens vanaf het water.

Wat is je absolute favoriete item?
Smartphone: speelgoed, gereedschap en noodmiddel in één. Ik heb er kaarten en routes in zitten, kan er mee geocachen en zombie-running, een app waarbij je tijdens het rennen zo lang mogelijk uit de armen van de zombies moet zien te blijven. Gebruik mijn smartphone voor foto’s en filmpjes èn ik kan makkelijk kijken wanneer en waar de bus terug naar huis gaat. En op nummer twee de buff, omdat ik niet alleen mijn hoofd koel wil houden, maar ook warm genoeg.

Vraag van Bart aan zichzelf?
Waarom ga je niet vaker op pad? …. Omdat er altijd wel redenen zijn om niet te gaan, vooral met schoolgaande kinderen. Tegelijkertijd: hoe moeilijk is het om een paar uurtjes vrij te maken, vooral als je in je eigen regio blijft. Wat dat betreft heb ik ook wat geleerd van mijn schoonouders. Waar mijn eigen ouders met de caravan door heel Europa trokken, gingen zij vaak korter weg, op een afstand van twintig tot dertig kilometer van hun huis. Het begint vooral met een verandering van perspectief, waarbij het er vaker toe doet wat je doet, dan waar je bent. Daarom vind ik de insteek van Jolanda en Adriaan zo sympathiek: GAAN! en beleven!